درباره  شرکت صالح گشت آریا:
شرکت خدمات مسافرتی و گردشگری صالح گشت آریا(با مسئولیت محدود)از سال ۱۳۸۰ جزو اولین برگزارکنندگان تور نخجوان بوده و از آن تاریخ تا به حال همه روزه بصورت انفرادی  و گروهی هر هفته و در تمامی اعیاد اجرای تور  نخجوان را بعهده داشته  و هم اکنون تمامی خدمات تور فوق اعم از بلیط-هتل (تبریز- دوزداغ-گرند-آوتو واقزال-نقش جهان و …)و تور را بصورت انفرادی و گروهی(سازمان ها و نهاد ها و …) همه روزه با قطار و یا اتوبوس ارائه مینماید.

تور نخجوان زمستان ۹۷

 قطار  مستقیم (۶تخته)  و ۴ تخته تا جلفا(مرز نخجوان) ساعت ۱۹:۲۰

جرکت  گروهی نخجوان ویژه تعطیلات نوروز ۹۸(با قطارهای ۶ تخته و ۴ تخته)

رفت ساعت  ۱۹:۳۰ و برگشت ساعت۱۴:۰۰

تاریخ حرکت گروهی: ۲۸ اسفند-۲ فروردین-۵ فروردین-۹ فروردین-۱۱ فروردین

 نرخ تور از ۱۵۰۰۰۰۰ تومان به بالا (هتل ۴ ستاره)-صبحانه-ناهار-شام-گشت -ترانسفر

 درباره نخجوان:

این کشور در سدههای ۹ و ۸ پیش از میلاد زیر سلطه دولت «اورارتو» قرارگرفت. در زمان پادشاهی «منوئه» (۸۱۰-۷۷۸ پیش از میلاد مسیح) لشکریان «اورارتو» با گذشتن از رود ارس به سوی شمال و جلگه ایروان تاختند. و قسمتهایی از این سرزمین را به تصرف خود در آوردند. «منوئه» برای حفظ نواحی تسخیر شده، در ساحل راست شمالی رود ارس نزدیک روستایی که اکنون به نام ترکی «داشبورون» معروف است مرکز اداری تأسیس کرد، و آن را «منوآهینیلی» MENUAHINILI نامید.

در سده سوم میلادی نخجوان به همراه بخش شرقی قفقاز (آلبانیای قفقاز) تابع دولت ساسانی بود، و شاهان ساسانی مرزبانانی بر این سرزمین میگماردند. در پیکارهای میان دولتهای ایران و روم و بعدها ایران و بیزانس، نخجوان بارها مورد تاخت وتاز قرار گرفت در این سرزمین آتشکدههای متعددی وجود داشتهاست. و در این حین کلیساهایی نیز درآن منطقه بناگردید. از آثار بجای مانده از آن زمان میتوان دریافت که زرتشتیان و مسیحیان درکنار یکدیگر زندگی میکردند.
این جمهوری خودمختار براساس معاهده ترکمنچای در سال ۱۸۱۸ میلادی از ایران، و در سال ۱۹۱۸ میلادی توسط ارمنیها از خاک جمهوری آذربایجان جدا گردید اما با اعلام خودمختاری در ترکیب جمهوری آذربایجان قرار گرفته است. بعد از فروپاشی شوروی و آغاز جنگ ارمنستان و آذربایجان، ارتباط زمینی نخجوان با باکو قطع شد.

نخجوان در سدههای ۱۰ و ۱۱ میلادی (۴ و ۵ هجری) از شکوفایی برخوردار بود ولی از آن پس ترکان غز به سرزمین مزبور هجوم آوردند. در سده ۱۲ میلادی (۶هجری قمری) نخجوان تابع دولت «ایلدگزها» بود. در شهر نخجوان کلیساها، مساجد و کاروانسراهای متعددی وجود داشت که بسیاری از آنها توسط تخریب و یا به کل برچیده شدهاند. سال ۱۲۲۱ میلادی (۶۱۸ هجری قمری) مغولان به نخجوان حمله بردند. در سال ۱۲۲۵ میلادی، ۶۲۲ هجری قمری «جلالالدین محمدخوارزمشاه» بر نخجوان حکم راند.

در سدههای ۱۱ و ۱۲ هجری (۱۶ و ۱۷ میلادی) و دوران جنگهای ایران و عثمانی، اراضی نخجوان بارها به میدان جنگ سپاهان دو کشور تبدیل شد.

در قرن ۱۱ هجری (سال ۱۰۱۲ هجری قمری)، ۱۶۰۳ میلادی شاه عباس برای بازپس گرفتن ولایات شمال غربی ایران از دولت عثمانی به آذربایجان لشکر کشید. شاه عباس با روش خاصی که در جنگها داشت توانست بخش بزرگی از آذربایجان، قرهباغ، ارمنستان ونخجوان را از ترکان بازپس گیرد. در سال ۱۱۳۷ هجری قمری پایان عصر صفویان حاکم بر نخجوان کلید خورد و ولایت به پسر عسگرشاه طهماسب تسلیم شد. در پیکاری که میان نادرشاه افشار و «تیمورپاشا» درگرفت، سردار ترک شکست خورده این شکست سبب شد که «علیپاشا» طی نامهای متذکر گردد که آمادهاست «قلعه نخجوان» را رها کند و به قسطنطنیه باز گردد.

بعد از شکست عثمانیها در جنگ جهانی اول، ترکیه جمهوری ارس را در این ناحیه تشکیل داد. این جمهوری تا ژانویه سال ۱۹۱۹ میلادی که نیروهای انگلیسی نخجوان را اشغال کردند وجود داشت. پس از آن، در نخجوان تشکیلات جدیدی در شکل فرمانداری نظامی تحت قیومت انگلیس به وجود آمد، ویک داشناک ریاست حکومت نخجوان را به عهده گرفت. انگلیسیها سرانجام از روسهای بلشویک در قفقاز شکست خورده و از نخجوان و قفقاز عقبنشینی کردند.

در ۲۸ ژوئیه سال ۱۹۲۱ میلادی سه ماه پس از تأسیس دولت شوروی سوسیالیستی، نخجوان نیز به صورت یک جمهوری شوروی سوسیالیستی تأسیس شد. و در تاریخ ۹ فوریه سال ۱۹۲۴ میلادی نخجوان به صورت جمهوری خودمختار وجزئی از جمهوری شوروی سوسیالیستی آذربایجان درآمد و نخستین قانون اساسی آن درسال ۱۹۲۶ میلادی به تصویب رسید.
در گویشهای مختلف به نخجوان، «ناخ جوان»، «ناخ جاوان»، «ناخ ایجهوان»، «ناخایجاوان» هم گفته شدهاست که بر پایه نظر زبان شناس قرن نوزدهم جان هنریش این نام از «ناخناگان ایجه وان»در زبان ارمنی گرفته شده است و به معنی «نخستین استراحتگاه» است. بر پایه نوشته های انجیل نوح پس از فرو نشستن جوشش طوفان در کوهستان آرارات فرود آمده بود. بدان سبب نخجوان با گویش ارمنی بدین نام نامیده شد.البته این نام در دوران باستان به این شکل نیامده است و هنریش معتقد است این نام دگرگون شده Nakhchivan به Naxčavan است که از کلمه Naxč و پسوند avan که در ارمنی به معنی شهر است پدید آمده است نخجوان نیز در جغرافیای بطلمیوس و توسط دیگر نویسندگان کلاسیک به عنوان Naxuana ذکر شده بود.

نخجوان را در سدههای نخست میلادی «آپوواتریون» مینامیدند که به معنی «استراحتگاه وکاروانسرای» است. در سده دوم میلادی، نخجوان را بنام «ناکساوانا» NAXOUANA نامیدند.

جغرافیای نخجوان :
نخجوان در ترکیب کشور آذربایجان یک جمهوری خودمختار است که پیوستگی ارضی و جغرافیایی با پیکره اصلی خاک جمهوری آذربایجان ندارد. این جمهوری خودمختار از جنوب و شمال غربی با جمهوری اسلامی ایران و جمهوری ترکیه و از شمال و شمال شرقی به جمهوری ارمنستان محدود شده و با جمهوری اسلامی ایران ۱۶۳ کیلومتر مرز مشترک دارد. خطوط مرزی نخجوان با جمهوری اسلامی ایران طی معاهده ترکمنچای مشخص شدهاست و مرزهای این کشور، جمهوری ترکیه و جمهوری ارمنستان به موجب موافقتنامه «قارص» مشخص گردیدهاست.

جمهوری خودمختار نخجوان با مساحت ۵۵۰۰ کیلومتر مربع دارای سرزمینی پست است. مرتفعترین قلعه این جمهوری خودمختار حدود ۳۹۰۴ متر ارتفاع دارد که به نام «قاپی جیق» معروف است.
ا

آب و هوای نخجوان :
منطقه خودمختار نخجوان در ارتفاع ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ متری، دارای آب و هوای قارهای خشک، با زمستانی سرد وخشک و تابستانی گرم است. مناطق جنگلهای کوهستانی آب و هوای نیمه معتدل دارند.

میزان بارندگی درنواحی مختلف جمهوری خودمختار نخجوان ۲۰۰ الی ۳۰۰ میلیمتر و در کوهپایهها وارتفاعات کم ۳۰۰ تا ۹۰۰ میلیمتر است.

جمعیت نخجوان :
بر پایه سرشماری سال ۲۰۰۹ جمعیت نخجوان بالغ بر ۳۹۸٬۰۰۰ بوددر سال ۱۹۹۹ حدودا ۹۹٪ جمعیت ترک آذربایجانی بودند همراه با ۰٫۱۵٪ روس و ۰٫۶٪ کرد

/ جهان / آذربایجان / نخجوان

امکان اجرای تور بصورت زمینی(اتوبوس)وقطار

تور نخجوان همه روزه بصورت زمینی با اتوبوس ساعت ۲۰  و قطار درجه یک  (۴ تخته) بصورت مستقیم ساعت ۲۰:۱۵ اجرا می گردد.